Η κλιματική αλλαγή είναι ένα από τα πιο βασικά προβλήματα που καλούνται να λύσουνε οι επιστήμονες αλλά και οι κυβερνήσεις. Ο αρχικός που κατάφερε να εντάξει με απόλυτη επιτυχία στις κυβερνήσεις, ήταν ο μεξικάνικος χημικός Μάριο Μολίνα.
Ο Μάριο Μολίνα γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου 1943 στο Μεξικό, από που έλαβε το πτυχίο χημικού μηχανικού από το εθνικό πανεπιστήμιο του Μεξικού. Μετά πήγε στην Γερμανία και κατέκτησε το πτυχίο του προχωρημένου επιπέδου από το πανεπιστήμιο του Φραιμπούργκ. Έπειτα, μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να πραγματοποιήσει μεταδιδακτορική έρευνα στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπεραλευ και αργότερα στο τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης.
Το 1970 άρχισε να ερευνά πως οι συνθετικές χημικές ουσίες που επηρεάζουμε την ατμόσφαιρα της Γης. Ήταν από τους πρώτους που ανακάλυψε ότι οι χλωρόφθοράνθρακες διασπούσανε το όζον και προκαλούσε την υπεριώδη ακτινοβολία να φτάσει στην επιφάνεια της Γης.
Τιμήθηκε το 1995 με το Νόμπελ της Χημείας. Κατάφερε να πείσει να ενώσουνε τις δυνάμεις τους για να σώσουνε το στρώμα του όζοντος του πλανήτη Γης, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία των ανθρώπινων φυτών και της άγριας ζωής από τις επιβλαβές υπεριώδες φως.
Τέλος, συνέλαβε την ανακάλυψη της φθοροχλωράνθρακες (τα γνωστά σε όλους μας CFC). Αυτοί είναι γνωστοί και ως χλωρόφθοράνθρακες και είναι μια ομάδα οργανικών ενώσεων. Κανονικά περιέχουνε μόνο άνθρακα, φθόριο και χλώριο. Αλλά συχνά συμπεριλαμβάνονται και αυτές που περιέχουνε υδρογόνο. Ενώνονται μόνο τα πτητικά παράγωγα του μεθάνιού, του αιθανίου και του προπανίου. Η χρήση του είναι ως ψυχτικά, προωθητικά αέρια για καταναλωτικά αερολύματα καθώς και για διαλύτες.
Technology World 